|
Magiczne miasto Ducha Gór Nasze miasto i jego okolice poznać można wędrując nagradzanym Magicznym Szlakiem Ducha Gór. Ta gra terenowa, szlak turystyczny, zabawa, historia i przyroda w jednym, cieszy się olbrzymią popularnością wśród gości odwiedzających Szklarską Porębę. W muzeum Karkonoskim można obejrzeć stałą ekspozycję poświęconą Rzepiórowi. Karkonosz jest żywą legendą łączącą współczesną Szklarską Porębę z jej historią. Muzeum mineralogiczne Szklarska Poręba pretenduje do miana Mineralogicznej Stolicy Polski, a oferta mineralogiczna z każdym rokiem staje się coraz bogatsza. Powszechnie występujących w Karkonoszach i Górach Izerskich minerałów sklasyfikowano ponad 50, a wiele z nich ma własności kamieni szlachetnych i półszlachetnych. Do dnia dzisiejszego bez trudu w górskich potokach i skałach można znaleźć prawdziwe skarby ziemi. W 1999 roku powstało w Szklarskiej Porębie Sudeckie Bractwo Walońskie, skupiające ludzi pragnących kontynuować walońskie tradycje, promując miasto jako Mineralogiczną Stolicę Polski. Siedzibą Bractwa jest Stara Chata Walońska. Przed budynkiem Muzeum Mineralogicznego znajdują się pnie Lasu Karbońskiego, a wśród eksponatów skały i minerały z całego świata, bogaty zbiór minerałów karkonoskich, dwa jaja dinozaurów, gniazdo dinozaurów w ilości 7 szt., meteoryt, łącznie ponad 3 tys. okazów. Dodatkowo od 3 lat jest wyeksponowany czarny diament w naturalnej skale kimberlicie 14 karatów. W Szklarskiej Porębie znajduje się także Muzeum Ziemi Juna oraz Karczma Głodowa. Pierwotną funkcją tego miejsca była strażnica przy Czeskiej Ścieżce, jednym z najstarszych znanych szlaków prowadzących przez grzbiet Karkonoszy. Przy strażnicy powstała karczma obsługująca podróżnych, obecnie Karczma Głodowa, której nazwa związana jest z budową tzw. drogi głodu z Piechowic przez Szklarską Porębę do Harrachova. W obecnej chwili znajduje się tu Muzeum Ziemi. Duch gór Na Skwerze Radiowej Trójki w centrum miasta stoi pomnik Ducha Góry wykonany na wzór najstarszego wizerunku pochodzącego z 1561 roku autorstwa niemieckiego kartografa Martin Helwiga. U stóp pomnika spoczywa „kapsuła czasu”. Została tam uroczyście umieszczona 18 listopada A.D. 2010 . Liczyrzepa będzie ją chronił przez następne pół wieku. Dopiero bowiem za 50 lat, w setną rocznicę nadania praw miejskich naszemu miastu, zostanie otwarta przez następne pokolenie mieszkańców Szklarskiej Poręby. W kapsule umieszczono przesłanie do przyszłych pokoleń, dokumenty opisujące naszą teraźniejszość oraz symbole, którymi się obecnie posługujemy m.in. : Herb Miasta, polskie monety obiegowe, Gwiazdę Walońską z ametystem, certyfikat Mineralogicznej Stolicy Polski, Medal Uczestnictwa w Biegu Piastów, dukaty miejskie. 1 srebrny AuRun Waloński, a także opieczętowana wskazówka, gdzie znajduje się początek szlaku, na końcu którego w 2060 roku odnaleźć będzie można 12 srebrnych AuRunów. Astrościeżka w Izerach Niebywała atrakcja dla turystów i miłośników nocnego rozgwieżdżonego nieba powstała w Szklarskiej Porębie-Jakuszycach przy Stacji Turystycznej ORLE. W ramach Izerskiego Parku Ciemnego Nieba zbudowana została „astrościeżka” – model układu słonecznego. Każdy z jej elementów stworzony jest z innego rodzaju skały pochodzącej z Dolnego Śląska. Ścieżka jest zarazem lekcją z astronomii i z geologii. Jak piszą autorzy pomysłu w serwisie Izera-Darsky.eu, cechą charakterystyczną izerskiej ścieżki dydaktycznej jest jej zlokalizowanie w górach. Stara chata walońska Mistrz Waloński – Juliusz Naumowicz, realizując wytrwale swoją wizję walońskiej enklawy na szklarskoporębskiej ziemi, zakończył budowę Sali Celtyckiej i Suszarni Karkonoskich Ziół, tym samym Gar Mocy podniósł się o dwa piętra. W jednym miejscu skupione zostały najstarsze i najbardziej tajemnicze karkonoskie tradycje. Walończycy wywodzą się bezpośrednio od Celtów, którzy stworzyli podwaliny europejskiej cywilizacji. Do dziś kultura, sztuka i tajemna wiedza Druidów wzbudzają wielkie emocje. To właśnie wiedzę Celtów wykorzystywali w geologicznej penetracji i górniczej eksploatacji skarbów ziemi Walończycy. Laboranci, przez bez mała 200 lat odkrywali dla Europejczyków kolejny skarb naszych gór – karkonoskie zioła, a sporządzane przez nich mikstury i maści uważano za panaceum na wszelkie dolegliwości, z globusem na czele. Na szczególna uwagę zasługuje fakt, że cały obiekt został przystosowany dla osób niepełnosprawnych. Dom Wlastimila Hofmana Dom malarza Wlastimila Hofmana funkcjonuje w praktycznie nienaruszonym stanie od śmierci artysty. Wnętrza malutkiego z pozoru domku kryją m.in. pracownię mistrza, gdzie nadal stoją jego sztalugi a obok na stoliku leżą pędzle i tuby z farbami. Klimat miejsca, jak zapewnia obecny gospodarz pan Wacław Jędrzejczak, jest wciąż przepełniony duchem artysty, czego nie doświadczymy w żadnym muzeum. Wlastimil Hofman (1881-1970) – nazywany przez Jana Sztaudyngera „malarzem wewnętrznego blasku”, znany w Polsce i na świecie artysta - malarz, poeta, uczeń Stanisławskiego, Wyczółkowskiego i Jacka Malczewskiego. W 1947 przeprowadził się z Krakowa do Szklarskiej Poręby właśnie za namową Sztaudyngera i zamieszkał wraz z żoną w małym domku na Średniej. Hofman zżył się bardzo z lokalną społecznością, namalował wiele portretów i niewielkich obrazków dla mieszkańców. Odbiorcami jego ówczesnej twórczości byli także miejscowi ojcowie franciszkanie. Jego dzieła zdobią prywatne domy i tutejsze kościoły. Dom Hofmana - Wlastimilówka, w niedługim czasie stała się miejscem spotkań lokalnej artystycznej społeczności. Po śmierci malarza, na mocy testamentu właścicielem domu wraz z całym wyposażeniem został Wacław Jędrzejczak. Obecny gospodarz udostępnia zwiedzającym pracownię malarza oraz pokoik gościnny z obrazami. Dom Gerharta i Carla Hauptmannów Kupiony w 1890 roku stary, wiejski dom stał się zarówno rodzinną ostoją jak i miejscem pracy twórczej dwóch wybitnych pisarzy, braci - Carla i Gerharta Hauptmanów. Gerhart Hauptmann (1862-1946) - „ojciec niemieckiego dramatu naturalistycznego” , uhonorowany w 1912 roku literacką Nagrodą Nobla za całokształt twórczości., stworzył w Szklarskiej Porębie swoje największe dzieła: „Tkacze”, „Futro bobrowe”, „Woźnica Henschel”, „Wniebowzięcie Hanusi” czy ”Kolega Crampton”. Starszy brat Carl Hauptmann (1858-1921) – filozof, biolog, poeta, dramatopisarz, zasłynął przede wszystkim za sprawą „Księgi Ducha Gór”, będącej zbiorem dziewięciu przygód legendarnego władcy Karkonoszy. Nazwisko Hauptmannów od początku przyciągało wielu znamienitych gości ze świata kultury i nauki ówczesnej Europy. Z czasem dom braci stał się szczególnym miejscem towarzyskich i artystycznych spotkań i dał początek kolonii artystycznej w Szklarskiej Porębie. Formalnie kolonia ukonstytuowała się dopiero po śmierci Carla Hauptmanna – w 1922 roku powstało „Stowarzyszenie Artystów Św. Łukasza”. Dziś Dom Carla i Gerharta Hauptmannów nadal pełni rolę centrum inspirującego ruch artystyczny. Organizuje i uczestniczy w szeregu działań artystycznych podejmowanych przez animatorów kultury, jest współorganizatorem plenerów dla studentów, prowadzonych przez wrocławską ASP wespół z władzami miasta, zainicjował powstanie stowarzyszenia „Nowy Młyn. Kolonia artystyczna” , skupiającego artystów z Karkonoszy i Gór Izerskich, prowadzi współprace z EUROArt – federacja kolonii artystycznych, do której Szklarska Poręba została przyjęta w 2005 r. Młyn Św. Łukasza Młyn Świętego Łukasza to jeden z najstarszych obiektów zabytkowych w Szklarskiej Porębie. Budowla z 1870 roku była początkowo młynem, karczmą i tartakiem. Na początku zeszłego wieku budynek strawił pożar i w latach 1920 - 1922 przystąpiono do odbudowy pod kierownictwem radcy budowlanego Franza E. Schumana. Z dawnej budowli pozostały jedynie kamienne mury piwnic, parteru i piętra. Właścicielem obiektu był wówczas Ewaryst Töpfer. Dla realizacji remontu, a właściwie budowy nowego obiektu, zawiązane zostało towarzystwo"Kunst und Gewerbehaus G.m.b.H.", którego celem była również opieka nad rodzimą śląską sztuką. Architektonicznie odremontowany obiekt nawiązywał do chat wiejskich o konstrukcji przysłupowo - zrębowej, krytych gontem bądź łupkiem. Po odbudowie właściciel obiektu udostępnił kilka sal grupie artystów osiadłych w Szklarskiej Porębie, zwanej jako Bractwo św. Łukasza założone przez Hermana Hendricha. Pierwszą wystawę otwarto 09.09.1922 roku. Szklarska Poręba zawsze przyciągała ludzi twórczych, szukających pod Szrenicą natchnienia do swoich prac. Tak było 100 lat temu, tak też jest i dzisiaj. Kilka lat temu powstało Stowarzyszenie Nowy Młyn – nawiązujące do kolonii artystów działających tu w latach 20. i 30. ubiegłego wieku. Obecnie Młyn Świętego Łukasza to starannie odrestaurowany budynek, który w swoim wnętrzu kryje przytulną restaurację, dyskotekę a także pokoje gościnne. Na parterze restauracja urządzona jest w stylu nawiązujacym do historii tego miejsca. Drewniane stoły, kominek, pięknie odrestaurowany sufit ukazuje szlachetne drewno. Wodospad Kamieńczyka To jeden z najpiękniejszych zakątków w Karkonoszach - grał w brytyjskiej produkcji„Opowieści z Narnii: Książę Kaspian”. Urok i baśniowy klimat wąwozu Kamieńczyka docenił Andrew Adamson reżyser brytyjskiej ekranizacji znanej i cenionej książki C. S. Lewisa. Mieszkańców Szklarskiej Poręby nie dziwi wybór producentów filmu. W wąwozie Kamieńczyka, z jego pionowo wznoszącymi się skalnymi ścianami, szumem spadającej z wysoka wody można poczuć się jakbyśmy zeszli do baśniowego królestwa. Wodospad Szklarki Drugi co do wysokości, po Wodospadzie Kamieńczyka (27 m wysokości) wodospad w polskich Karkonoszach, położony na wysokości 525 m n.p.m o wysokości 13,3 m. Jego wody spadają szeroką kaskadą, charakterystycznie zwężającą się ku dołowi i skręcającą spiralnie, gdzie tworzy kocioł eworsyjny. Wodospad oraz jego otoczenie stanowią eksklawę Karkonoskiego Parku Narodowego. Po raz pierwszy wodospad opisano w średniowieczu, często uwieczniano go na obrazach i rycinach. W 1868 roku przy wodospadzie powstała gospoda, obecne schronisko „Kochanówka”. Dolina Pałaców i Ogrodów Na terenie parku znajduje się 20 zamków i pałaców, które były rezydencjami książąt śląskich, pruskiej rodziny królewskiej (w tym królów pruskich: Wilhelma III i Wilhelma IV), rodzin należących do Polski, Niemiec , arystokracja i szlachta czeska i austriacka, w tym Radziwiłłowie, Czartoryscy, Schaffgotsch, Hohenzollernowie. Przy budowie obiektów wykorzystano architektów: Karla Friedricha Schinkla, Friedricha Augusta Stülera i architekta krajobrazu – Petera Josepha Lenné. W XIX wieku powstał tu zespół pałacowo-parkowy pośrodku okolicznych krajobrazów wiejskich i leśnych Kotliny Jeleniogórskiej, Karkonoszy i Rudaw Janowickich. Około 0,5 godziny jazdy samochodem od naszego ośrodka można poznać perełki architektury pałacowej i krajobrazu. *Teksty oraz zdjęcia nie sygnowane zaczerpnięto z portalu: http://www.szklarskaporeba.pl/ |
Adres ośrodka / Kontakt: Trzy Kultury Złoty Widok Jerzy Łaskawiec ul. Osiedle Podgórze 3, 58-580 Szklarska Poręba kom.: (+48) 600813763, (+48) 602415650 mail: pzge@pzge.pl Kontakt w sprawie rezerwacji: rezerwacja@trzykultury-zlotywidok.pl kom.: (+48) 600813763, Adres do korespondencji: ul. Kwiatowa 8, 51-252 Wrocław Konto w złotówkach 77 1090 2398 0000 0001 3119 7874 Konto w Euro IBAN – PL 61 1090 2398 0000 0001 3119 8065 SWIFT – WBKPPLPP |
Formularz kontaktowy
|
|